در ﭘﺲ رواﯾﺖ ﺷﯿﺎرﻫﺎیی ﮐﻪ
ﻧﻘﺶ در اﻧﺪاﺧﺘﻪاﻧﺪ ﺑﺮ اﻧﺪام ﺳﺨﺖ ﻓﻠﺰات
آﻫﻨﮓ ﻣﺪام ضربهﻫﺎییﺳﺖ
ﮐﻪ ﺷﻤﺎرش ﺛﺎﻧﯿﻪﻫﺎ را ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ.
ﻧﻈﺎم ﺗﮑﺮار ﺷﻮﻧﺪهی دﻗﯿﻘﯽ
ﮐﻪ ﭼﻮن ﻧﺒﺾ ﺗﭙﻨﺪهای،
ﺣﺠﺮهی ﻗﻠﻢ زﻧﯽ را زﻧﺪه نگاه ﻣﯽدارد.
و زﻣﺎن ﻣﻔﻬﻮﻣﯽﺳﺖ
ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺴﺘﺮش زیست ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ.
ﻣﺤﺪودهای ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺪار روﻧﺪه
و بی ﭼﻮن و ﭼﺮاﯾﺶ برقراریم
و درک ﺟﻬﺎن بی زمان
عین بیگانگیﺳﺖ.
